Ze komen al piepen, zie!

Binnenkort vollenbak champignonnekes eten...

Een grondige make-over...

Vorige week vrijdag kregen we bezoek van een sympathieke grote kraan die een regenputje van 10000 liter kwam ingraven. Onmiddellijk ook het uitgelezen moment om een tourke door de gehele tuin te rijden en de basis te leggen van onze toekomstige supermooie tuin.

VOOR:

NA:

 

Nieuwe kippetjes

Na de zondvloed die ons ongeveer een jaar geleden trof en het overlijden van ons zijdehoentje Victorine, wou ik enkel nog beesten met drijfvermogen in het laatste stukje van de tuin.

Ergens in het voorjaar verwelkomden we echter Jean-Marc, een roste cochin die het twee huizen verder een beetje te bont maakte en via de tuin van de buur bij ons terechtkwam. Hij kraakte onmiddellijk het leegstaande kippenhok en we verleenden hem asiel.

Jean-Marc was een beetje eenzaam en ik zei tegen onze gebuur dat als hij er een haan kon overgooien hij er ook maar eens een pouleke moest overgooien. De gebuur had nog eentje zitten maar het raszuiver kiekske bracht uiteindelijk haar raszuivere echtgenoot mee. Jean-Marc -die blijkbaar niet raszuiver is- kon er niet mee lachen. En dus verhuisde Jean-Marc opnieuw naar zijn oorspronkelijk baasje die op zoek ging naar een nieuw huisje.

We doopten de twee nieuwe cochintjes Romeo en Julia. Ze werden goed onthaald door de rest en het deed mij plezier ze te zien rondscharrelen.
Ik was al lang aan het twijfelen over een paar legkippen maar hield de boot een beetje af. Misschien na de winter...
Vandaag kon ik mij echter niet meer inhouden en kocht ik mijzelf een schoon verjaardagscadeau. Het begon al te donkeren toen ik twee bruine tantes het kippenhok in moffelde.

Ik kan niet wachten om hun deurtje morgenvroeg te gaan opendoen!

Het coolste cadeau

Proficiat aan mijzelf.
Er komt vandaag een jaartje extra op de teller. Ik ben nu officieel 27 herfsten jong.
Van vriend kreeg ik gisteren alvast een supercool cadeautje: Mijn eigenste champignonkwekerij.
We beginnen met een instappertje: De bruine champignon.

Toen ik de doos opende, zag ik dat het mycelium al 'geschoten' was. Vriendje wou de doos retourneren, maar een groene vinger zoals ik moet dat toch kunnen goedmaken.

As we speak ligt de compost te weken in een literke water. Straks doe ik die erover en verhuist de doos naar de kelder. De bedoeling is dan dat het mycelium door de compost gaat groeien. En dan komen er champignons.
Meerdere oogsten zelfs. Net zolang tot de compost geen voedingswaarde meer heeft.
Dat is althans de theorie.
Ik kijk ernaar uit en houd u op de hoogte.

Back in business

We zijn een halfjaar verder en het begint er ongeveer op te trekken.
Maar hebben wij miserie gehad!
'T ware volledig onverantwoord om dat allemaal neer te pennen. Er zou geen mens meer aan een verbouwing beginnen. Ik verwerk in stilte.

Als onze scheven dorpel voor den derde keer herlegd is en er een schoon plafondje zit en zo, klappen we er niet meer van.

I'm back.
Met tuinplannen.

Dat het hier stillekes is...

heeft een goede reden.

Verbouwmadness.
Major Construction Work.
Dag tuin!

Help.

Clematis

Helemaal geïnspireerd door onder andere Mevrouw Onder de Appelboom uiteindelijk (vroeger dan voorzien) clematissen geplant eerder deze week. En zie, ze staan al in bloei.

Onze woef krijgt een kennel gegarneerd met Clematis Montana Mayleen en aan onze fameuze grijze muur groeit nu al een ongelofelijk kitcherige Clematis Multi Blue.

Onbekende vroegbloeier

Houterige struik met witte kleine, geurende bloemetjes in het voorjaar. Komt in blad na de bloei.
Iemand een idee?

Compromissen

Dit weekend ben ik de wilde wingerd (understatement) opnieuw danig te lijf gegaan.
Hij was begonnen! Met zijn invasief karaktertje en zijn degoutante wortelstokken de hele tuin innemen. Het lef!

Ik was dus gezellig een muurtje wingerdvrij aan het maken toen vriendlief mij beschuldigde van ondoordacht handelen en -door het blootleggen van een stuk koterij- het verlelijken van de tuin. Nu moet ge weten dat het hier momenteel allemaal open ligt (verbouwing) en dat ik persoonlijk nogal fan ben van de korte pijn. En tevens geloof ik dat ge geen omelet kunt maken zonder eitjes te breken.

Vriend was niet te overtuigen. Boos, droevig, kortom: een kleine koude oorlog. In mijn enthousiasme ben ik misschien wel vergeten te overleggen. Een tegemoetkoming drong zich op. Sinds de moeilijke verwijdering van de wingerd van een andere muur, heb ik een invasieve-klimplant-fobie. De kilometerslange en zeer levenskrachtige wortels achtervolgen mij nog in mijn dromen. Vriend wil al heel lang die  bewuste muur opnieuw laten begroeien maar ik had mijn veto gesteld.

Maar zie, de gulden middenweg is vaak de beste.

Gisteren heb ik 3 schone hedera'kes gekocht die nu al lustig aan het klimmen zijn. Onder mijn alziend oog mogen later nog enkele bloeiende klimmertjes meeliften naar boven. (Clematis, Lonicera, winterjasmijn,...)

En jawel: Het is een stap vooruit want het geheel zal wintergroen zijn.

De coniferen gevloerd

Vrouw met aldi-zaagje en spade tegen coniferenleger zou een ongelijke strijd geweest zijn.
Een bescheiden verbouwing is het enige dat een mens nodig heeft om een tiental coniferen tegen de vlakte te leggen. Ons mannen zijn geëquipeerd met serieuze machinerie. Zij trekken zo'n wortelke uit alsof het een sprietje is.

En zie eens hoeveel 'ruimte' er bijgekomen is!

Gras maaien

Onze grasmachine heeft zijn beste tijd gehad. Het linkervoorwiel wil steeds een andere richting uit dan het rechtervoorwiel en wreed praktisch is dat toch niet. Bijgevolg is het beestje nog niet van stal geraakt en staat ons gras nogal lang. Leuk voor onder andere de pinksterbloemen maar het moet een beetje binnen de perken blijven.

Een investering dringt zich op en onze voorkeur gaat uit naar een handgrasmaaimachine (of is het grashandmaaimachine): milieuvriendelijk en goed voor de conditie.
Mij doet zo'n ding vooral denken aan Jommeke. Reed de papa niet met dergelijke bolide het gras af? In mijn fantasie maakte dat gras nogal wat mee en stoof Theofiel er aan een rotvaart over.

Ik zag een exemplaar met fancy bloemekes te koop bij Gamma en in al mijn enthousiasme heb ik gezegd dat ik immer en altijd het gras zal maaien als we die in huis halen.

Morgen enkele ecocheques verzilveren!

CSI in onzen hof

(niet voor gevoelige kijkers...)

7.13u: Corpus wordt ontdekt.

7.14u: Nieuwsgierige omstanders (hm, onzen Ed) worden geweerd. 

7.15u: Corpus wordt verwijderd van de crime scene alvorens nieuwsgierige omstanders er mee weg zijn. Rigor mortis al opgetreden: overlijden minimum 2 uur geleden.

7.16u: Het slachtoffer is een ratachtige. Vermoedelijk van de bruine soort. (Aangezien er al een hoofdverdachte is,acht het openbaar ministerie een autopsie niet noodzakelijk.)

7.17u: Dader wordt zeer snel geïdentificeerd maar ontkent staalhard en gaat vrijuit wegens te weinig bewijzen.

De tweede jeugd van de patattenbak uit de kelder

Verbouwingen zijn op til dus grote kuis in het hele huis.
In de kelder ontdekte ik een mooie kist die dienst deed als 'patattenbak'.

Zou dat geen prachtig kweekbakje zijn om op het toekomstig terras te plaatsen? Het plan was zoals gewoonlijk bijzonder strak.

 

Twee weken later en de jonge plantekes staan al te genieten!
Op termijn komen er normaal gezien verse kruiden in maar nu mogen radijsjes, snijsla en sla-planterkes het bakske al eens uittesten.

 

Het is nog maar een bescheiden begin maar ik ben apetrots op mijnheer De Woeste Tuin. 

Serieus. Wie had kunnen voorspellen dat die stadse jongen die ik ooit in Gent tegen het lijf liep, nu sla voor mij zou kweken. Een mens zou van minder emotioneel worden.

"Aan patatten gaan we alleszins nooit beginnen", benadrukte mijnen baas alreeds.

Ik lach een beetje in mijzelf. Het familiale patattenverhaal hebben jullie een andere keer te goed.

Einde winterslaap

Onzen hof komt langzaam aan tot leven en bijgevolg begint het bij mij ook opnieuw te kriebelen.

Bij vriend blijven de groene vingers ook in de winter actief. Alle niet-winterharde planten verhuizen met veel zorg naar binnen. Sommige bevolken de living, een deel wordt de trap opgesleept. Musa's, bougainvilla's, oleanders, halve olijfbomen: De volledige mediterranee in huis.

Onze tweede slaapkamer is ongeveer een kweekserre (inclusief potaarde en waterdruppeltjes op de grond).
Vriend stekt en zaait dat het een lieve lust is: Met het voorjaar in het achterhoofd, met de zomer voor ogen. De orchideeën worden extra vertroeteld. Vriend houdt niet zo van koude dagen.

Ik val meestal in slaap in de winter. Aan de houtstoof geniet ik van de knusse warmte die enkel een houtvuur kan geven en focus mij vooral op 'binnenzaken'. (En geloof mij, in een te verbouwen huis zijn er veel zaken waarop ik mij kan focussen.)
Maar nu de eerste narcissen hun kop opsteken, onzen buddleja begint uit te lopen en enkele bomen al schoon in knot staan, word ook ik wakker uit mijn winterslaap.

Bijna lente...
Bij een goed glas maken we alvast grootse plannen voor de Woeste Tuin 2011.

Katarakt

De eerste zonnige en zachte dag van 2011 en vriendlief denkt dat het voorjaar voor de deur staat.

Na een bezoekje aan een tuincentrum zijn we 4 laagstamfruitboompjes rijker.

Doelstelling : Een oefenboomgaardje alwaar we jaarlijks tonnen fruit van zullen hebben die we met veel plezier en emotie -wegens zelfgekweekt- zullen kunnen opeten en zullen kunnen uitdelen aan vrienden en familie. Bloesems, zoemende bijtjes en zelfs volwaardige oogstfeesten. Wij zijn nogal romantische mensen :)

Het project was vorig jaar al opgestart met een Hedelfinger en een zelfbestuivende appel en peer. Een jaar later heeft de perenboom het loodje gelegd. Fruitbomen houden niet van natte voeten en ik vrees dat de ligging toch niet helemaal optimaal is.

Alle fruitbomen kunnen genieten van 'beekview'. Ze staan helemaal achteraan in de tuin, waar -voor ons- een boomgaard hoort te liggen.
Vriendlief heeft ze op de hoogste punten geplaatst onder het motto dat wie niet waagt, niet wint. Ik was vorig jaar al niet overtuigd en ben dit jaar eigenlijk ook nogal sceptisch maar mekander steunen, dat doen wij hier wel, dus gaan we er volledig voor gaan.

We zullen onze boomkes soigneren en hopen op het beste...

De buit: Bigarreau Noir, Conférence, Rode Boskoop/Goudrenet en Beurré Hardy.

(U las eerder het woord 'oefenboomgaard'. Op termijn lijkt het ons fantastisch een hoogstamboomgaardje op locatie te hebben. Ik ga onmiddellijk een stapje verder en zou er ook enkele low maintenance (dus geen scheerellende) schaapjes bij willen om onze border collie Eddie bij te laten trainen. )